Mensen willen steeds vaker zelf beslissen over leven en sterven. Dat geldt ook bij de begeleiding die men wenst bij het sterven en voor de manier waarop men na de dood begraven of gecremeerd wil worden. Voor verantwoorde pastorale zorg is het daarom onontbeerlijk om op de hoogte te zijn van die wensen. In situatie van onbekwaamheid kan een tevoren vastgelegde wilsverklaring een belangrijk hulpmiddel zijn om te handelen in het belang van en in overeenstemming met de wensen van iemand. Een pastorale wilsverklaring biedt betrokkene zo de mogelijkheid die vorm van pastorale begeleiding te ontvangen die men wenst. Zo kan men bijvoorbeeld aangeven of men wel of niet prijsstelt op een ziekenzalving. Of men begraven of gecremeerd wil worden. Maar wanneer moet je dit bespreekbaar maken met je familie, dierbare vrienden of de parochiepriester? Voor de juiste gelegenheid en moment om dit te bespreken is geen stelregel te geven. Belangrijk is wel erover na te denken en te praten met iemand die je daarin vertrouwt. Het vraagt altijd een moment van verwerken, afwegen en beslissen. Daarnaast is het ook belangrijk om deze pastorale wilsverklaring in samenwerking met de plaatselijke pastoor te bespreken en daarbij rekening te houden met de pastorale en liturgische mogelijkheden die plaatselijk spelen. Hier kunt u een dergelijke wilsverklaring downloaden: Pastorale Wilsverklaring